தாமரை இலை எப்போதும் தண்ணீரில் இருந்தாலும் அது தண்ணீரில் ஒட்டுவது இல்லை. அதுபோல் தற்போது நாம் கலியுகத்தில் இருந்தாலும் கலியுகத்து ஆசாபாசங்களில் பற்று வைக்காமல் தர்மயுக வாழ்வை மையமாக கொண்டு செயல்படும் அன்புக்கொடி சொந்தங்கள் அனைவருக்கும் அன்பு வணக்கம்

தர்மயுகத்தின் வித்துக்களே: இக் கலியுகம் என்பது காமம், குரோதம், லோகம், மோகம், மதம், மாச்சரியம் என்கிற ஆறு கெட்ட அகப்பகைகளுக்கு அடிமையான யுகம். எனவே, இக்கலியுகத்தில் பயணிக்கும் நாம் மிகுந்த கவனத்தோடு செயல்பட வேண்டும். இங்கு நமது ஒவ்வொரு ஆன்மிக செயல்பாடுகளைத் தடுத்து நிறுத்தவே கலி முற்படும். கலியின் இச்செயல் வெளியில் இருந்து அல்ல நம்முள் இருந்தே செயல்படுத்தும். ஆகவே, நாம் செல்லும் பாதை சரியா தவறா என்பதை அவ்வப்போது சுயபரிசோதனை செய்து கொள்ள வேண்டும்.

 சுயபரிசோதனைகளில் முக்கியமாக நாம் கவனிக்க வேண்டியது நாம் கலியுகத்து ஆசாபாசங்களில் பற்று வைக்கிறோமா அல்லது நிரந்தரமான நித்தியமான தர்மயுக வாழ்வில் பற்று வைக்கிறோமா என்று. 

 கலியுக ஆசாபாசங்களில் பற்று: இந்த கலியுகத்தில் நமது ஆன்மிக பயணமே தர்மயுகம் நோக்கி என்கிற உண்மையை மனதில் நிலைநிறுத்தி கொண்டோமேயானால் நாம் எளிதில் கலியைக் கடந்து விடலாம். மாறாக இந்த ஆன்மிக பயணத்தின் போது நமக்கு வெற்றி தோல்வி என்கிற இரு துருவத்தை நோக்கி மனம் அலைபாயும். வெற்றியின் மூலம் கிடைக்கும் பெயர், புகழ், பாராட்டு போன்றவைகளால் கலியுக ஆசாபாசங்களில் பற்று வைக்க நேரிடும். இது தொடருமேயானால் நமது இலக்காகிய “இறைவனடி சேருதல்” என்கிற எண்ணம் மறந்து நமது மனமானது தடுமாறும். இந்தத் தடுமாற்றம் நம்மை பல தவறுகள் செய்வதற்குத் துணைபோகும். மேலும், பிறவி என்னும் பெருங்கடலிலே நம்மை மூழ்கடிக்கும்.

 அதுபோல தோல்வியின் மூலம் கிடைக்கும் அவமானம், இகழ்ச்சி போன்றவைகளால் நமது ஆன்மிக செயல்பாட்டில் தடுமாற்றம் ஏற்படும். மனம் சோர்வடையும். இதனால் நல்ல செயல்பாடுகள் தடைபட்டுப் போகும். இதன் மூலமாக நமது பாவ கர்மாவை போக்கி புண்ணிய கர்மாவை பெருக்கும் நிலை இல்லாமல் போய் நமது இலக்காகிய “இறைவனடி சேருதல்” என்கிற எண்ணம் மறந்து நமது மனமானது தடுமாறும் இந்தத் தடுமாற்றமும் நம்மை பல தவறுகள் செய்வதற்குத் துணைபோய் நம்மை பிறவி என்னும் பெருங்கடலிலே மூழ்கடிக்கும்.

 எனவே, இவ்விரு துருவங்களில் இருந்து விடுபட்டு கலியுக ஆசாபாசங்களில் சிக்காமல் இருக்க நாம் ஒரு உண்மையை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். அதாவது ஆன்மிக செயல்பாட்டில் வெற்றி தோல்வி என்பதே கிடையாது. செயல்பாடுகளில் வெற்றி என்றோ தோல்வி என்றோ நினைப்பது நமது அறியாமையே. செயல்பட்டோமா என்கிற ஒரே உணர்வு மட்டுமே நமக்கு இருக்க வேண்டும். 

 இப்படிப்பட்ட உண்மையை உணர்த்து செயல்பட்டோமேயானால் புகழோ, பாராட்டோ, இகழ்ச்சியோ, அவமானமோ நம்மை அண்டாது. அவைகளுக்கு நாம் அடிமையாக மாட்டோம். அதுமட்டுமா ஐம்புலன்களை எளிதில் அடக்கும் தவபுதல்வர்களாக விளங்குவோம். அனைத்தையும் சமமாக பாவித்து கலியுகத்தில் இருந்தாலும் கலியுக ஆசாபாசங்களில் பற்று வைக்காமல் தாமரை இலை தண்ணீரில் ஒட்டாதது போல் நாமும் செயல்பட்டு உலகத்தின் முன்னோடிகளாகத் திகழ்ந்து பேரின்ப பெருவாழ்வாகிய தர்மயுக வாழ்வு பெறுவோம்.

 ஆளுவேன் ஓர்குடைக்குள் ஆனவைகுண்டமாய்

வாழுவோம் மக்கா வையகத்தை நாமாக

1.அம்பாரி மக்கள் யார்?

2.வாலைக் குரு யார்?

3.போர்மேனி மாயன் யார்?

4.அய்யா எத்தனை ஆண்டுகள் தவம் இருந்தார்?

5.அய்யாவிற்குள் நாம் ஐக்கியமாக வேண்டுமென்றால் எதிலிருந்து விடுபட வேண்டும்?

 விடை ……… பக்கம் பார்க்கவும்

‘குண்டலம்’ என்கிற பதத்தின் பொருள், காதில் அணியும் வட்ட வடிவிலான ஒர் அணிகலன் என்றும், வானம் என்றும் இருவேறு பொருள் உண்டு. ஆனால் இங்கு, இரு பொருளும் நேரடியாக பொருந்தி வராது. சிறப்பிக்கும் பொருளாகவும், உவமை படுத்தும் பொருளாக கொள்வதுமே சிறப்பானதாகும். அதாவது, ‘மண்டலம்’ என்பது அனைத்து விதமான அண்ட புவன சராசரங்களைப் குறிப்பது போல், ‘குண்டலம்’ என்பது மண்டலத்தில் உள்ள ஒரு தொகுப்பு மட்டுமே. வானம், பூமி, அண்டவெளி, ஒவ்வொரு லோகங்கள், நட்சத்திரங்கள், சூரியன் – சந்திரன் முதலான ஒவ்வொரு கோள்கள், கடல், ஏககுண்டம் என ஒவ்வொன்றும் தனித்தனி குண்டலங்களே! எனவே தான் ‘வானம்’ என்கிற பொருள் இங்கு ‘குண்டலம்’ எனும் பதமாக சிறப்பித்துச் சொல்லப்படுகிறது. மேலும், ஒரு முத்துமாலையை மண்டலமாகக் கொண்டால் அதில் கோர்கப்பட்ட ஒவ்வொரு முத்தும் மண்டலமாக கொள்ளலாம். அதுபோல, அண்ட புவன சராசரங்களைத் தன்னுடைய மேனியாக (அ) ஆடையாகக் கொண்டவன் இறைவன். அவனுடைய ஒவ்வொரு அணிகலனும் குண்டலம் என்று உவமைப் படுத்தப் படுகிறது.  ஆக பற்பல குண்டலங்களை உள்ளடக்கியதே நாம் அறிந்த, அறியாத, அறியமுடியாத நாராயணரால் படைக்கப் பட்ட மண்டலம் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

 ‘சங்கம்’ என்கிற பதம் நாராயணர், சிவபெருமான், பிரம்மா, பார்பதி, சரசுபதி, லெட்சுமி, முனிமார், மறையோர், சாஸ்திரர், கின்னரர், பாவாணர், வானவர், தேவர், சித்தாதிகள், தானவர், தம்புருக்காரர்கள் என அனைவோரும் கூடும் தேவசபை (அ) தேவசங்கம் ஆகும். இதுவும் நம்மால் கண்டறிய முடியாத பிரபஞ்சத்தின் ஒரு தொகுப்பே!

 “…கேதாரம் விட்டுக் கிரிகோயில் வந்திருந்து கோதரமாயன் கூறுவார் சங்கமதில்…”  எனும் அகில வாசகத்தை இங்கு ஒப்பு நோக்குவோம். ‘நதி’ மேலோகத்திலுள்ள சூட்சுமமான கங்கை நதியைக் குறிக்கும். இதுவும் ஒரு குண்டலமே.

‘தரணி’ என்பது நிலப்பரப்பான பூமியைக் குறிக்கும். ‘ஏகம்’ என்பது ஒன்றாக நிற்கும் நிலை. தன்னைத்தானே பிறப்பித்துக் கொண்டவன், தனக்கு நிகராக யாரும் இல்லாதவன் என்றும் பொருள் கொள்ளலாம்.

 ‘படச்சி அதில் நிறைந்தவர்’ என்பது, உயிருள்ள, உயிரற்ற என அனைத்தையும் படைத்து அதன் உள்ளே சூட்சுமமாக இறைவன் அமர்ந்திருக்கிற நிலையையே குறிக்கிறது. அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் ஜீவனாய் இருப்பது இறைவனே! என்பதை கீழ்க்கண்ட அகில வாசத்தின் மூலம் உணர்வோம்.

 “..ஜீவஜெந்துக்கெல்லாம் ஜீவனும் நானல்லவோ…”

 பொருள்:

     யாருக்கும் அடங்காத வல்லாத்தானான அய்யா வைகுண்டரே பிரபஞ்சம் முழுதும் நிறைந்திலங்கும் சிவபொருள். அவரே உயர்வான ஞானாசிரியன் என உணர்ந்து சிவசக்தியான உம்மையே துதிக்கின்றோம்.

 அனைத்து அண்ட புவன சராசரங்களால் ஆன பிரபஞ்சம் முழுமைக்கும் ஒரே ஞானாசிரியன் நீயே! என உணர்ந்து உம்மையே போற்றுகின்றோம்.

 வானம், பூமி, அண்டவெளி, லோகம், நட்சத்திரம், கோள், கடல், ஏககுண்டம் எனப் பிரபஞ்சத்தின் தனித்தனி தொகுப்புகளுக்கும் ஒரே ஞானாசிரியன் அய்யா வைகுண்டர் என உணர்ந்து, சிவசக்தியான உம்மையே போற்றுகின்றோம்.

உலக இயக்கத்தின் மையமாகத் திகழும் தேவசங்கமும், அதன் அருகில் அமைந்திருக்கும் கங்கை நதி, மேலும், உயிர்களெல்லாம் கர்மவினையைத் துய்த்துப் பேறு பெறுவதற்காக பிறவி எடுக்கும் பூமி எனப் பிரபஞ்ச தொகுப்பிற்கும் ஓரே ஞானாசிரியன் அய்யா வைகுண்டர் என உணர்ந்து போற்றுகின்றோம்.

  நிலப்பரப்பான பூமி எனும் ஒரு குண்டலத்தின் அனைத்துச் சிறப்பு மற்றும் புகழுக்குக் காரணம் அய்யா வைகுண்டரின் திருநாமேமே என உணர்ந்து உம்மையே போற்றுகின்றோம்

தன்னந்தனியே தோன்றிய ஒரே மூலப்பொருள் அய்யா வைகுண்டர் என உணர்ந்து சிவசக்தியான உம்மையே போற்றுகின்றோம்.

ஒரே மூலப்பொருளான தன்னிலிருந்தே அனைத்தையும் படைத்து அதினுள்ளே ஜீவனாக நீக்கமற நிறைந்தவரே அய்யா வைகுண்டர் என உணர்ந்து சிவசக்தியான உம்மையே போற்றுகின்றோம்.

 – அய்யா நிச்சயித்தபடி தொடரும்…

 அம்மை லெட்சுமி இப்போது அய்யா நாராயணரைப் பார்த்து தனக்கு ஏற்பட்ட சந்தேகத்தைத் தீர்க்கும் பொருட்டு அய்யாவிடம் கேட்கின்றாள். அம்மைக்கு ஏற்பட்ட சந்தேகத்தை தீர்க்கும் விதமாகவும் உலக உயிர்கள் நன்மை பெறவும் அருளப்பட்டதே இந்த அகிலத்திரட்டம்மானை ஆகமம் ஆகும்.

 தெய்வ சக்திகள் இந்த உலக இயக்கத்தின் பொருட்டு ஆண், பெண் என உலகிற்குக் காட்டி நிற்கின்றன. அப்படி சிவபெருமான் சக்தியை தன் இடப்பக்கத்திலே மனைவியாகக் கொண்டிருக்கின்றார். நாராயணர் அம்மை லெட்சுமியை மனைவியாகக் கொண்டிருக்கின்றார். பிரம்மாவும் அம்மை சரஸ்வதியை மனைவியாகக் கொண்டிருக்கின்றார். இப்படி முத்தொழில்கள் செய்கின்ற தெய்வ சக்திகள் திருக்கல்யாணம் முடித்து அவரவர் சக்திகளை இணைபிரியாமல் வைத்திருக்கின்றனர்.

 உலக இயக்கம் தொடங்கியதிலிருந்து அவரவர் சக்திகளைக் கொண்டிருந்தாலும், இந்த உலகில் அசுரர்கள் பிறவி செய்யப்பட்ட உடனேயை அந்த அசுரர்கள் தெய்வங்களால் உண்டு பண்ணி வைத்திருந்த நீதங்களை உலகில் மாற்றுகின்றனர். அப்படி மாற்றுவதால் உலகின் சமநிலை பாதிக்கப்படுகிறது. தர்மம் குன்றுகிறது. எனவே மீண்டும் அந்த தர்மத்தை நிலைநாட்ட வேண்டியது காக்கும் கடவுளான நாராயணரின் பணியாகின்றது. ஆகவே அவர் ஒவ்வொரு யுகத்திலும் தோன்றிய அசுரர்களை வதைப்பதற்கு, தான் அம்மை லெட்சுமியோடு இருக்கின்ற வைகுண்ட லோகத்திலிருந்து எழுந்து மண்ணுலகத்திற்கு வந்து அவர்களை சம்காரம் செய்கின்றார்.

 இப்படி அம்மை லெட்சுமியைத் திருக்கல்யாணம் முடித்து மகிழ்வோடு இருக்கக்கூடிய நேரத்தில் அசுரர்களை அழிப்பதற்குத் திடீரென்று செல்கின்றீர்களே அதற்கான காரணம் அறிய முற்படுகின்றேன் என்று அம்மை லெட்சுமி நாராயணரிடம் கேட்கின்றாள்.

 மீண்டும் அம்மை லெட்சுமி அய்யா நாராயணரைத் தொழுது, என்றும் இருக்க இறவாதிருப்போனே என்று கூறுகின்றார். அதாவது உலகில் எத்தனை நிலைமாற்றங்கள் நிகழ்ந்தாலும் மாறாமல் இருக்கக்கூடியவன் இறைவன். மாற்றங்களைத் தீர்மானிக்கக்கூடியது காலம் ஆகும். ஆனால் அந்தக் காலத்தைக் கடந்தவன் இறைவன். எனவே அவருக்கு இறப்பு பிறப்பு என்பது இல்லை. தாம் கொண்ட காரியத்தை நிறைவேற்ற இறப்பு, பிறப்பு என்ற மாயாவிநோதத்தை நிகழ்த்துபவர் இறைவன். ஆகவே அம்மை லெட்சுமி அய்யாவை என்றும் இருக்க இறவாது இருப்போனே என்று கூறுகின்றார்.

மேலும் ஆதியால் சூட்சம் அளவெடுக்கக் கூடாதவர் என்று அம்மை கூறுகின்றார். அதாவது நாராயணர் இந்த பூமியில் என்ன நிகழ்த்தப் போகின்றார் என்பது சிவபெருமான் முதற்கொண்டு எவருக்கும் தெரியாது. அவர் செய்யக்கூடிய சூட்சமங்களை அவரே அறிவார். அப்படி கோலங்களை நிகழ்த்தக்கூடியவர் நாராயணர். உலக உயிர்கள் இயக்கத்திற்கு மூலமாக இருப்பவர் நாராயணர். அவர்தம் மாயாவிநோதத்தால் இந்த உலகை இயக்குகிறார். அப்படிப்பட்ட அந்தப் பரம்பொருள் இந்த உலக உயிர்களுக்கு நாதியாய் நிற்கின்றார். அதாவது உயிர்கள் எதைப் பற்றிக்கொண்டு கரையேற வேண்டுமோ அந்தப் பற்றுதலாகவும், அடைக்கலமாகவும், உயிர்களின் தந்தையாகவும் இருப்பவரே நாராயணம்.

மேலும் அம்மை, நாராயணரைப் பார்த்து, தேவாதிகளும், மூவாதிகளும் என்று சொல்லக்கூடிய தேவ அதிபதிகளுக்கெல்லாம் தலைவனாக இருந்து அவர்களுக்கும் அருளக்கூடிய வல்லமை உடையவராக இருக்க கூடியவரே, “உமக்கு இந்த உலகில் எதிரி உண்டா? அப்படி உண்டெனில் அந்த எதிரி இந்த உலகத்தில் எப்படி வந்தான்? என்று எனக்குக் கூறுங்கள்” என்று அம்மை திருவாய் மலர்ந்து கேட்கின்றார். அப்படி அம்மை கேட்டதின் பொருட்டு நமக்கு இன்று அய்யா இந்த பொக்கிஷத்தை அகிலத்திரட்டு அம்மானையாக நமக்குத் தந்துள்ளார். இதற்கு அம்மையின் கருணையும் அய்யாவின் பரிவும் காரணம் ஆகும்.

 இப்படி ஒவ்வொரு யுகமும் இந்த உலகில் படைக்கப்படுகிறது. அப்படி படைக்கப்படும்போது உலகில் அசுரர்களும் பிறவி செய்யப்படுகிறார்கள். பிறந்த அசுரர்கள் நன்மை தீமை அறியாமல் உலகில் அநியாயம் செய்கிறார்கள். தர்மத்தை அழிக்கிறார்கள். நீரும் உலகில் தோன்றி அழிக்கப்பட்ட தர்மத்தை மீண்டும் இந்த உலகில் நிலைபெற வைக்க அசுரர்களை அழித்து தர்மத்தை நிலை நாட்டுகின்றீர்.

இப்படி ஒவ்வொரு யுகமாக நீரும் இந்த உலகத்தில் அவதாரம் செய்து வருவதற்கான காரணம் என்ன என்று அம்மை லெட்சுமி நாயராயணரிடம் கேட்கின்றார். இப்படி அம்மை கேள்வியைக் கேட்டதும், அய்யா நாராயணரும் அம்மையைத் தேற்றி அதற்கான காரணங்களைச் சொல்ல துவங்குகிறார்.

 அகிலத்திரட்டில் இதன் பிறகு வரக்கூடிய பகுதிகள் உலகத் தோற்றத்திலிருந்து தொடங்கி முந்தைய யுக வரலாறுகளைச் சொல்லி, அதன்பிறகு நடப்பு யுக நிகழ்வுகளைச் சொல்லி பின்பு இனி வரக்கூடிய யுக அமைவுகளையும் அய்யா நாம் தெளிவுபெற சொல்லி “அறிந்தோர் அறிந்திடுங்கோ” என்று உபதேசமாய் உரைக்கின்றார். இவ்வாறு அய்யா நமக்காக இரங்கி வந்து அருளிய இந்த ஆகமத்தைப் படித்து அதைத்தானும் இன்புற்று மற்றவர்களுக்கும் சொல்வதே இந்த யுகத்தின் தர்மமாக அமையும்.

 அய்யா இந்த உலகம் எப்படி தோன்றியது என்பது பற்றியும், இதில் தெய்வ சக்திகள் எப்படி தோன்றியது என்பது முதல், உலக உயிர்கள் எப்படி உருவாயின என்றும் சுருக்கமாக சொல்லுகின்றார்.

அதாவது ஏகம் ஒரு பரம் என்று அனைத்தும் ஒன்றாக இருந்ததிலிருந்து ஓம்கார ஓசையில் சக்தி வெளிப்பட்டு அதில் தெய்வ சக்தியாக சிவபெருமான் முதல் மூர்த்தியாக தோன்றியதும், சிவத்திலிருந்து சக்தி தோன்றியதும், பிறகு ஏனைய தெய்வ சக்திகள் தோன்றிய நிகழ்வுகளை அம்மைக்குச் சொல்லி, நாம் முதற்கொண்டு ருத்திரர், மயேசுரர், தேவர்களும் பிறப்பெடுத்த தன்மையை மேலும் அய்யா அம்மைக்குச் சொல்லி வருகின்றார்.

இப்படியாக கயிலையின் வளமையை சொல்லில் அடக்கியோ, எழுத்தால் விபரித்தோ முழுமையாக விபரிக்க இயலாது. அவ்வளவு சிறப்பு பொருந்தியது கயிலை. இப்படி கயிலையின் வளமையை சொல்லி அதன்பிறகு அய்யா வைகுண்ட லோகத்தின் சிறப்புகளை சொல்லி வருகின்றார். தேவாதி தேவர்களெல்லாம் ஒருதிரு கூட்டமாக அமர்ந்து அய்யா நாராயணரையும், அம்மை லெட்சுமியையும் அப்படியே போற்றி பணிந்து நிற்கின்றார்கள்.

 இப்படி தெய்வ தெய்வார்கள் பிறப்பெடுக்கின்றார்கள். வேதங்கள், சாஸ்திரங்கள் உலகில் தோற்றுவிக்கப்படுகின்றது. உலகும் சாஸ்திர வேதத்திற்கு ஒப்பவே கட்டமைக்கப்படுகிறது. இப்போது நாம் வாழுகின்ற பூமி முதற்கொண்ட உயிர்கள் வாழும் உலகும் தோற்றுவிக்கப்படுகிறது. அதன் கூடவே குறோணி என்ற கொடிய அசுரனும் உலகில் பிறவியாகின்றான். மேலும் அய்யா யுக வரலாறுகளை நமக்குச் சொல்லி வருகின்றார்…

                                                                  (தொடரும்)

சூத்திரம்: “என்னை யறியாமல்  எதுவகையும் உலகிலில்லை”

பொருள்:என்னை அறிவதே  மோட்சம் அடைவதற்கான ஒரே வழி…வேறு எந்த வழியிலும் உங்களால் மோட்சம் அடைய இயலாது.

விளக்கம்:

இவ்வுலகில் தோன்றிய அனைத்து சீவன்களும் பிறப்பு இறப்பு என்னும் மாயச்சுழலில் சிக்கித் தத்தளிக்கிறது. இவ்வுயிர்களின் உன்னத நோக்கம் பிறவிப் பிடியில் இருந்து தப்பித்து உன்னத சுகம் பெறுவது அதாவது சிற்றின்பம் தவிர்த்துப் பேரின்பம் அடைதலாம். இறைவனோடு இரண்டறக் கலத்தலாம். இந்நிலையை அடைய முதலில் இறைவனை அறிய வேண்டும். பின்பு இறைவன் மீது பற்று ஏற்பட வேண்டும். இறைவனையே நாடி உயிர் நிற்கும் போது உயிரை இறைவன் சிவ‌ஞானப் பொக்கணத்துள் சேர்த்தெடுத்து வைத்துக் கொள்கிறார். இதுவே சிவஞான முக்தி. இந்நிலையை அதாவது முக்தியை நாராயணரால் மட்டுமே அருள முடியும். வேறு தெய்வங்களையும், பிசாசுகளையும், பித்ருக்களையும் வணங்குபவர்கள் அந்த தேவதைகளுக்கு உரிய உலகை அடைந்து அவர்களின் பாவ புண்ணியங்களை அனுபவித்து, அவ்வுலகை விட்டுப் பூமியில் பிறப்பெடுக்கின்றனர்.  ஆனால் பகவானின் தூய பக்தர்கள் மட்டுமே முக்தியடைந்து பிறவிச் சுழலில் இருந்து தப்பிக்கின்றனர். எனவே அய்யா ” என்னை அறியாமல் எதுவகையும் உலகிலில்லை” என்கிறார்.

 சூத்திரம்:”என்னை யறியாமல் எதுவகையும் உலகிலில்லை”

பொருள்:

என்னை அறிவதே மோட்சம் அடைவதற்கான ஒரே வழி. வேறு எந்த வழியிலும் உங்களால் மோட்சம் அடைய இயலாது.

விளக்கம்:

இவ்வுலகில் தோன்றிய அனைத்து சீவன்களும் பிறப்பு இறப்பு என்னும் மாயச்சுழலில் சிக்கித் தத்தளிக்கிறது. இவ்வுயிர்களின் உன்னத நோக்கம் பிறவிப் பிணியில் இருந்து தப்பித்து உன்னத சுகம் பெறுவது. அதாவது சிற்றின்பம் தவிர்த்து பேரின்பம் அடைதலாம். இறைவனோடு இரண்டறக் கலத்தலாம். இந்நிலையே முக்தி ஆகும்.  முக்தி அடைய

முதலில் இறைவனைத் தேடி அறிய வேண்டும். பின்பு இறைவன் மீது பற்று ஏற்பட வேண்டும். இறைவனையே நாடி உயிர் நிற்கும் போது உயிரை இறைவன் சிவ‌ஞானப் பொக்கணத்துள் சேர்த்தெடுத்து வைத்துக் கொள்கிறார். இதுவே சிவஞான முக்தி. இந்நிலையை அதாவது முக்தியை நாராயணரால் மட்டுமே அருள முடியும்.  நாராயணனே முழு முதற்க்கடவுள் என்று வேதம் கூறுகிறது. மற்றய தேவதைகள் எல்லாம் சூரியனின் ஒளியைப் பிரதிபளிக்கும் சந்திரனைப் போன்றவர்கள். அதாவது நாராயணரின் அருளால் சக்தி யடைந்தவர்கள். எனவே வேறு தெய்வங்களால் முக்தியருள இயலாது. எனவே மற்றயத் தெய்வங்களையும், பிசாசுகளையும், பித்ருக்களையும் வணங்குவர்கள் அந்த தேவதைகளுக்கு உரிய உலகை அடைகின்றனர். அவர்களின் பாவ புண்ணியங்களை அணுபவித்து, அங்கு நிறைவு செய்தவுடன் அவ்வுலகை விட்டு பூமியில் மீண்டும் பிறப்பெடுக்கின்றனர்.  ஆனால் பகவானின் தூயப்பக்தர்கள் மட்டுமே முக்தியடைந்து பிறவி சுழலில் இருந்து தப்பிக்கின்றனர். இதை அய்யா கீதையில் உறுதி செய்துள்ளார். எனவே அய்யா ” என்னை அறியாமல் எதுவகையும் உலகிலில்லை” என்கிறார்.

 சூத்திரம்:”தன்னை யறிந்ததுண்டால் தலைவனை நீயறிவாய் “

பொருள்:முதலில் நீ யாரென அறிந்து கொண்டால் உனது தலைவனான இறைவனை நீ அறிவாய்.

விளக்கம்:

இறைவனை அடைதலே முக்தி என்று விளக்கிய அய்யா இனி அந்த இறைவனை அடையும் வழி முறைகளை விளக்குகிறார். ஒரு மனிதன் இறை நிலையை அடைய தன்னை யாரென்று உணர்தல் வேண்டும். தான்‌ யாரென்று தேடத் தொடங்குவதே ஞானத்தின் முதல் படியாம்.  மனிதன் தான் உடலா, இயற்கையின் ஓர் அங்கமா, பௌதீக பொருட்களின் சேர்க்கையா என்பதைத் தேடத் தொடங்க வேண்டும். தான் அவைகள் எதுவும் இல்லை என்பதை அவன் தேடலின் இறுதியில் உணர்கிறான்.  பின்பு தான் இறைவனின் வடிவ‌ சக்தியான அழிவற்ற ஆன்மா என்பதை உணர்கிறான் இநநிலையே ஞானமாம். மனிதன் தான் ஆன்மா என்பதை வெறும் வாய் வார்த்தையால் சொல்வது ஞானமன்று. அதை அனுபவத்தில் உணர்தலே ஞானமாம். இந்நிலையை அடைந்த ஆன்மா இறைவனை அறிகிறது. இறைவனை அறிதல், அகத்துக்குள் உணர்தல் என்பது வாய்வார்த்தைகளால் சொல்ல இயலாத ஒன்று ஆகும். இதை ஒரு சிறிய வரலாற்றின் மூலம் அறியலாம். ஒருமுறை காசிக்குக் சென்ற ஆதி சங்கரர் சண்டாளன் ஒருவனைக் கண்டு விலகிச்செல் என்றார்.  அதற்குச் சண்டாளனோ நீ உடலைச் சொல்கிறாயா? இல்லை இந்த உடலில் உறைபவனைச் சொல்கிறாயா என்றான். ஆதி சங்கரர் திடுக்கிட்டுப் போனார். உடலைத் தாண்டி தான் யார் என்பதை தேடத் தொடங்கி தன்னைக் கண்டு இறைவனைக் கண்டார். எனவே முக்தி என்பது தான் யார் என்ற தேடலில் இருந்தே தொடங்குகிறது. இதனைத்தான் அய்யாத் தன்னை அறிந்தால் தலைவனையறிலாம் என்கிறார்.

சிவகாண்ட அதிகாரப் பத்திரம் தொடரும்..

 தர்மயுக முரசு வாசகர்களுக்கு அன்பான வேண்டுகோள்

 நமது தர்மயுக முரசில் “கேள்வி பதில்“ என்கிற பகுதியில் கேள்வி கேட்க நினைப்பவர்கள் கீழ் கண்ட விலாசத்திற்கு கடிதம் மூலமாக கேட்கலாம் அல்லது கீழ் கண்ட வாட்சப் எண்ணிற்கு டைப் செய்தும் அனுப்பலாம். அதன் விடைகளை உங்கள் கேள்வியோடும் உங்கள் பெயரோடும் நமது தர்மயுக முரசில் பதிவாகும்

 விலாசம்:

அகில உலக அய்யாவழி சேவை அமைப்பு அய்யா வைகுண்டர் வளர்பதி, கைலாசக் கோனார் காம்பவுண்ட்,

வடக்கு மெயின் ரோடு, வள்ளியூர் 627117, திருநெல்வேலி மாவட்டம்

வாட்சப் எண்: 8903201008

மனிதனுடைய வாழ்க்கையைக் கட்டமைப்பது எண்ணங்களே! ஆம். ஒவ்வொரு மனிதனும் தான் எவ்வாறு தன்னுடைய வாழ்க்கையைக் கட்டமைக்கிறான் என்பது அவனுடைய எண்ணத்தைப் பொறுத்துத்தான் அமைகிறது. மனிதன் எப்படிப்பட்ட எண்ணத்தை எண்ணுகிறான் என்பதை வைத்தே வாழ்வில் வெற்றி, தோல்வியானது நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. நல்ல எண்ணங்களைச் சிந்திப்பவன் வாழ்வில் வெற்றி பெறுகிறான். தீய எண்ணங்களைச் சிந்திப்பவன் வாழ்வில் தோல்வியைச் சந்திக்கின்றான்.

ஆனால் வெற்றி பெற்றவுடன் எல்லாம் தான், தான் என்றும், தோல்வியுற்றவுடன் அதை ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவம் இல்லாமல் பிறர் மீது பழிக் கூறுவதும் அதை தொடர்ந்தே காழ்ப்புணர்ச்சி, பழிவாங்கும் உணர்வு, பொறாமை போன்ற பல தீய குணங்கள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக வாழ்க்கையில் வந்து கொண்டே இருக்கின்றது. இதை தான் அகிலம் கலிமாய எண்ணங்கள் என்று கூறுகின்றது. இந்தக் கலிமாய எண்ணங்களிலிருந்து விடுபட, அகிலத்திரட்டு அம்மானை நமக்கு என்ன வாழ்வியலைப் போதித்து இருக்கின்றது என்பதை நாம் இங்கே பார்ப்போம்.

“நல்லார்க்குமோர் நினைவு நலமாகும் என்று சொல்லி
எல்லோருக்கும் விளம்பி இரு நீ என் மகனே”

எண்ணம் போல் வாழ்க்கை என்பது சான்றோர் வாக்கு. நமது மனதில் உண்டாகும் எண்ணங்களே நமது வாழ்க்கையைத் தீர்மானிக்கின்றன என்பதை நம் முன்னோர்கள் நமக்குத் தெளிவாக உணர்த்திச் சென்றனர். நல்ல எண்ணங்கள் என்று கூறும்போது பெரும்பாலும் செயற்கையாக, நல்ல விஷயங்களை நினைத்துப் பார்க்கச் சொல்வார்கள். ஒன்றை முதலில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். எண்ணம் வேறு, சிந்தனை வேறு.

நாமாக ஒரு விஷயத்தை நினைத்துப் பார்ப்பது சிந்தனையே ஒழிய, எண்ணம் அல்ல. எண்ணங்கள் என்பவை நம் மனதில் ஏற்கனவே பதிந்திருக்கும் பதிவுகளினால் சுயமாக உருவாகுபவை. எண்ணங்களை யாராலும் உருவாக்க முடியாது. நல்ல எண்ணங்கள் உருவாக வேண்டுமென்றால் மனதினில் நல்ல பதிவுகளைப் பதிய வேண்டும்.

அதாவது நமது ஐம்பொறிகளால் பார்ப்பது, கேட்பது, நுகர்வது, சுவைப்பது, மற்றும் உணர்வின், மூலமாகவும் நமது மனப் பதிவுகள் உருவாகின்றன. இன்றைய காலகட்டத்தில் பெரும்பாலும் நல்ல விஷயங்களை விட, தீய விஷயங்களே அனைவரையும் எளிதில் சென்றடைகின்றன. இந்தத் தீமைக் களையப்பட நாம் நல்லோரோடு உறவு கொள்ள வேண்டும்

இதற்கு நாம் கடைப்பிடிக்க வேண்டியது நல்லவர்களுடைய தொடர்பையே. இதையே,

நல்லாரைக் காண்பதுவும் நன்றே;
நலம்மிக்க நல்லார் சொல் கேட்பதுவும் நன்றே;
நல்லார் குணங்கள் உரைப்பதுவும் நன்றே;
அவரோடு இணங்கி இருப்பதுவும் நன்று. என்று நமது முன்னோர் எடுத்துரைத்தனர்.

நல்ல மனிதர்களுடனானத் தொடர்பு மிகவும் பயனானது. நாம் நல்லவர்களோடு இருக்கின்றபோது நம்முடைய மனமானது எப்போதும் நல்லனவற்றையே சிந்திக்கும். தீய மனிதர்களுடன் எந்த வகையானத் தொடர்பு வைத்திருந்தாலும் அது நமக்குக் கெடுதலையே செய்யும் என்பதை புரிந்து கொள்ள முடியும்.

முடியாது, நடக்காது, கிடைக்காது, போன்றவற்றை எதிர்மறை வார்த்தைகள் என்று கூறுவார்கள். ஆனால், உண்மையில் நமது மனநிலையை மாற்றக்கூடிய அனைத்துமே எதிர்மறை வார்த்தைகள்தான். நமது மனதின் பதிவுகளைப் பாதிக்கக்கூடிய அல்லது தவறானப் பதிவுகளை உண்டாக்கக்கூடிய அனைத்துமே தீய விஷயங்கள் தான்.

நம் எண்ணங்கள் எல்லாம் வெளிப்பாடாக ஆகின்றன. நாம் இப்பொழுது இருக்கும் நிலைக்கு நம் எண்ணங்களே காரணம். நாம் நம் ஆழ்மனதில் எப்பொழுதும் எதையாவது சிந்தித்துக்கொண்டே இருக்கிறோம்.  ஆனால், நாம் நமக்கு என்ன வேண்டும் என்பதை விட நமக்கு என்ன வேண்டாம் என்பதைப் பற்றித்தான் அதிகம் சிந்திக்கிறோம்.
ஆனால், இந்த பிரபஞ்சம், நாம் என்ன எண்ணுகிறோமோ, அதை நம்மிடம் தவறாமல் கொண்டு வந்து சேர்க்கிறது என்பதை நாம் நினைவில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

நாம் பயப்படுபவற்றைப்பற்றி, நாம் கவலைப்படுபவற்றைப்பற்றி, நமக்குத் தேவை இல்லாததைப்பற்றி எண்ணிக்கொண்டிருக்கிறோம்? அல்லது நம் வாழ்வில் நடந்த மகிழ்ச்சி தரும் நிகழ்வுகளைப்பற்றி எண்ணிக்கொண்டிருக்கிறோமா? அல்லது நாம் எதைப்பற்றி அதிக நேரம் எண்ணிக்கொண்டிருக்கிறோமா? அதனால்தான் நாம் ஈர்க்கப்படுகிறோம் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

நமது மனத்தின் முதன்மையான நிலையே நாம் இப்பொழுது வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கை.  இந்த நிலையே நம்முடைய எதிர்காலத்தை உருவாக்குகிறது. கடந்த காலத்தில் வாழ்வது எந்தவிதப் பயனும் அளிக்கப்போவதில்லை. அது நம்மில் மேலும் மேலும் எதிர்மறை எண்ணங்களைத்தான் தோற்றுவிக்கும். நம் எதிர்காலமும் அதுபோலவே அமையும்.

ஆகவே, ஒரு மகிழ்வான எதிர்காலம் அமைய, நம்முடைய இன்றைய நிலை மிகவும் முக்கியமானதாக ஆகிறது. இன்று நம் மனதில் முதன்மையாக நேர்மறை எண்ணங்களுடன் ஒரு மகிழ்வான மனநிலையில் வாழ்ந்தால், அதே போன்ற ஒரு எதிர்காலத்தை உருவாக்குகிறோம். இதைக்கொண்டு நம் வாழ்வில் எதை வேண்டுமானாலும் பெறலாம்;

• மகிழ்ச்சி
• செல்வம்
• ஆரோக்கியம்
• அன்பு
• உறவுகள்

நாம் ஒரு எல்லையற்ற ஆற்றல் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். நம் உடல், மனம், உணர்வு எல்லாமே எல்லையற்ற ஆற்றல் கொண்ட பெரும் சக்தி. அதுபோலவே, இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் எல்லாமே ஆற்றல் கொண்ட பெரும்சக்திதான் என்பதை நாம் புரிந்து கொண்டால், நம் வாழ்வில் எதை வேண்டுமானாலும் இந்த ப்ரபஞ்சத்திடம் கேட்டுப்பெறலாம். நம் மனம் நம் வசமாகிவிடும். நாம் சொன்னதைக் கேட்கும்.

நம்மில் பல பேர் இரு வித மனநிலையில் வாழ்கிறோம். சில நேரங்களில் நிறைவாகவும் சில நேரங்களில் குறைவாகவும் உணர்கிறோம். இதற்குக் காரணம் நமது எண்ணமே. நம் மனதை எப்படிக் கட்டுக்குள் வைத்திருந்து நம் விரும்பிய வாழ்வை அமைத்துக்கொள்ளப் போகிறோம் என்பதை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும் அப்போது தீமைகள் அழிக்கப்பட்டு நம் வாழ்வும் சிறக்கும் இதையே அய்யா, “நல்லார்க்குமோர் நினைவு நலமாகும் என்று சொல்லி எல்லோருக்கும் விளம்பி இரு நீ என் மகனே “
என்று கூறியிருப்பதிலிருந்து தெளிவாக உணர முடிகிறது. நம் மனதைக் கட்டுக்குள் கொண்டு வந்து நாம் விரும்பும் எல்லாவற்றையும் நம் வாழ்வில் பெறும் நேரம் வந்துவிட்டது! ஆகவே நம் எண்ணத்தைச் செம்மைப்படுத்தி, அய்யா சொன்ன நெறிப்படி நல்லோராக வாழ்ந்து வாழ்க்கையை வண்ணம் உடையதாக மாற்றி தர்ம யுக வாழ்வு பெறுவோம்.

அய்யா உண்டு

சென்ற மாத தொடர்ச்சி….

அன்புடையீர்! இப்படியாக எம்பெருமான் அம்மைமார்கள் அங்கு வர திருவுளம் கொண்டார். அவர்கள் வந்து எம்பெருமானை வணங்கி எங்களுட பிள்ளைகளைத் தந்து நல்புவியை ஆள வேண்டும் என்று வேண்டி நின்றார்கள் 

 உடனே, எம்பெருமான் பிள்ளைகளை இங்கு வரச் செய்யுங்கள். இந்த சபையில் கொடுக்கல் வாங்கல்களைப் பேசி, சிவானந்தம் அருளி உங்களை நான் கோலமணம் செய்து உங்கள் பிள்ளைகளையும் தந்து புவியாள வைப்பேன் என்றார். 

உடனே அம்மைமார்கள் புவியாள வைப்பேன் என உரைக்கும் எங்கள் பொன்மானே! கண்மணியே! கருணைக்கடலே! பிரம்ம ஞானிகள் போற்றும் பிரணவ சொரூபனே! பரமானந்த அமிர்த சொருபனே! காயாம்பூ மேனியனே! அதாவது கார்மேக நீலவண்ணனே இந்த கலிப் பூமியில் நாங்கள் தோன்றியதால் இதுநாள் வரையும் எங்களுக்கு அன்னம் அளித்து ஆதரித்து வாழ்ந்த இந்த மக்களின் நிலை என்ன? நாங்கள் உமது திருவடியைச் சேர்ந்தால் அவர்கள் ஏது செய்வார்கள்? அவர்களும் எங்களோடு சேர்க்கை தானே என்று பணிந்து நின்றார்கள். 

 உடனே எம்பெருமான் அவர்களைப் பார்த்து நீங்கள் இப்படி ஒரு கேள்வியைக் கேட்டு விட்டீர்களே தெரியாமல் பேசாதீர்கள். நமது வாழ்வும் மக்களுட வாழ்வதுவும் ஒன்று போல தர்மயுகத்தில் வைத்து ஆள நான் நினைத்திருக்கின்றேன் ஆனால் அவர்கள் அந்நிலைக்குப் பக்குவப்பட்டிருக்கிறார்களா? என்பதை அறிய நான் அவர்களுக்குக் கொடுக்க இருப்பதையும் அவர்கள் எனக்குத் தர இருப்பதையும் அறிந்து உங்களை நான் மணம் கூடுவேன் என்றார். 

 இப்படி அய்யா உரைத்ததும் அந்த மக்கள் “அணங்கியவர்கள் வழி போல் வந்து” அதாவது கன்னிகள் மதலையான கற்பகக் குலங்கள் தன்னில் “அதாவது உடல்கூறு சக்தி உயிரோடு உதித்து வந்தவர்கள் எம்பெருமானிடம் வந்தார்கள். 

 எம்பெருமான் அவர்களிடம் கொடுப்பதென்ன இவர்களை நான் மணங்கள் செய்தால், பணங்கள் மிகப் பொன்காசு ரொம்ப ரொம்ப பாவையர்க்குச் சீதனங்கள் பகருவீரே என்றார். 

 இது லெளகீகம் அல்ல. இந்தக் கொடுக்கல் வாங்கல் என்பது பக்தர்களின் தகுதியை நிர்ணயம் செய்ய அய்யா நடத்திய திருவிளையாடல். அவரே வர்த்தக நாராயணன். 

உடனே அந்த மக்கள் அய்யாவிடம் நீர் அவர்களுக்கு என்னப் பரிசம் தருவீர் என்றார்கள். பரிசம் என்பது மணவாளன் மணவாட்டியின் மாதா பிதாக்களுக்குக் கொடுக்கும் வெகுமானமாகும். இப்படி மக்கள் கேட்டவுடன் உடைய குல சொக்கரான எம்பெருமான் “தகருமோ நான் தரும் தங்கக்காசு, சதாகோடி எண்ணமது தானோ இல்லை, நிகருவீர் நீங்கள் தரும் சொத்தையெல்லாம்” என்றார்.  இங்கு உடைய குலசொக்கர் என்றால் எம்பெருமான் இந்த கற்பகக் குலங்களைக் கவர்ந்து தன் உடமையாக்கும் பேரழகன் சொக்கலிங்கம் என்பதாகும். 

 “தகருமோ நான் தருகும் தங்கக் காசு” என்பது எம்பெருமான் அவர்களுக்குத் தரும் வெகுமானம் ஒருநாளும் அழியாத ஒளி நிலை மற்றும் புதுமை மாறாதது பேரானந்த நிலை. இதனைக் கேட்டதும் அய்யாவின் அருளால் அதனை உணர்ந்த மக்கள் 

அகில விடை

1. ஆறில் ஒரு பங்கை வரியாக வாங்கி
2. பூவண்டன் தோப்பு
3. தென் தாமரைக்
4. கொல்லம் 1008, மாசி 20 
5. சான்றோர்கள் 

அய்யா உண்டு

நாம் செய்கின்ற ஒவ்வொரு செயல்களும் நம்மில் இரண்டு இடங்களில் மாற்றத்தை உருவாக்குகின்றன. அவை அகம் புறம்அகத்தில் மாற்றம் என்றால் நம் மனதை மாற்றி அமைப்பது என்பது பொருள். புறமாற்றம் என்றால் வெளி சூழ்நிலைகளையும் வெளியிலுள்ள பொருள்களையும் மாற்றி அமைப்பது என்பது பொருள். 

 பொதுவாக இறைவனை ஏற்றுக்கொண்டு அவரை வழிபடுபவர்கள் ஆத்திகர்கள் என்று அழைக்கப் படுகிறார்கள். இறைவனை வழிபடுவதால் மட்டுமே இவர்கள் ஆன்மீகத்தில் நுழைந்தவர்கள் என்று கூறி விட முடியாது. பெரும்பாலான ஆத்திகர்கள் இறைவனை, தான் விரும்பும் பொருள்களையோ அல்லது சூழ்நிலைகளையோ அடைய செய்ய வைக்கும் ஒரு கருவியாக மட்டுமே பயன்படுத்துகிறார்கள். இவர்களுக்கு இறைநம்பிக்கை இருக்குமே தவிர இறைவனைப் பற்றிய ஞானம் இருப்பதில்லை. அவர்கள் அதனை விரும்பி தேடுபவர்களாகவும் இருப்பதில்லை. இந்நிலையில் இருப்பவர்கள் உலகப் பொருள்களை மட்டுமே இலக்காகக் கொண்டு அதை அடைய செய்ய வைக்கும் ஒரு கருவியாக நினைத்து மட்டுமே இறைவனை வழிபாடு செய்கிறார்கள். ஆகவே இவர்களை ஆன்மீகத்தில் அடி எடுத்து வைத்தவர்கள் என்று கூற முடியாது. இவர்கள் செய்கின்ற எல்லாச் செயல்களும் புறச்சூழலை மாற்றுவதற்காக மட்டுமே அமையுமே அன்றி அகச்சூழலை மாற்றுவதற்காக அமையாது. 

 அகத்தில் மாற்றம் என்பது நம் மனதில் நாம் உருவாக்கும் மாற்றம். நம் மனதில் உள்ள தீய குணங்களையும் எண்ணங்களையும் நீக்கி நல்ல குணங்களையும் எண்ணங்களையும் அடைதலே அகமாற்றம் என்று அழைக்கப் படுகிறது. இம்மாற்றம் நிகழ யார் முயற்சிகளை மேற்கொள்கிறார்களோ அவர்களே ஆன்மீகத்தில் நுழைந்தவர்கள்

 அகமாற்றம் ஏன் தேவை என்று பார்ப்போம். 

 ஒருவர் ஒரு மருத்துவரிடம் சென்று என் உடலில் எங்கு தொட்டாலும் வலி ஏற்படுகிறது. ஆகவே என் முழு உடலையும் சோதிக்க வேண்டும் என்று கூறினார். மருத்துவர் பரிசோதித்து விட்டு உங்கள் உடல் முழுவதும் நல்ல நிலையில்தான் உள்ளது. உங்கள் விரலில்தான் உள்காயம் உள்ளது. காயப்பட்ட விரலால் உடலின் எந்தப் பகுதியில் தொட்டாலும் உங்களுக்கு வலிதான் ஏற்படும். ஆகவே காயப்பட்ட விரலைசரி செய்தால் வலி தீர்ந்து விடும் என்று உண்மையை எடுத்துரைத்தார். 

 பக்குவப்படாத பலஹீனமான மனதானது காயப்பட்ட விரலைப் போன்றது. இப்படிபட்ட மனதுடன் இவ்வுலகை நாம் தொடர்பு கொள்ளும் போது அது கோபம், ஆசை, பயம், துயரம், விருப்பு, வெறுப்பு, பொறாமை போன்ற உணர்வுகளை அடைந்து மனதில் துயரத்தை உருவாக்குகிறது.  மனதின் மூலமாகத்தான் நாம் இந்த உலகை தொடர்பு கொள்கிறோம். நம்முடைய மனதின் தன்மைக்கேற்பதான் நமக்கு இன்பமும் துன்பமும் அமைகிறது. மனதின் தன்மையை மாற்றாமல் உலகியல் சூழ்நிலைகளை மாற்ற முயற்சிப்பது பயனற்ற முயற்சி ஆகிறது.  உதாரணத்தில் கூறப்பட்டுள்ள விரலுக்குச் சிகிச்சை போல மனதின் தன்மையை மாற்றுவதுதான் நிரந்தர பலனை அழிக்கும். அதாவது தூய்மையையும் உறுதியையும் உடைய மனதுடன் இவ்வுலகை நாம் சந்திக்கும் போது இந்த உலகத்தால் நாம் எந்த விதத்திலும் பாதிக்கப் பட மாட்டோம். ஆகவே மனதை மாற்றுவோம் மாயோனைப் போற்றுவோம்.

அய்யா உண்டு

கலி என்றால் மாயை என்று பொருள். அதாவது, நிலையில்லாத பொருளை நிலையானதாகக் கருதுவது மாயை ஆகும். கலி என்பது அநியாயத்தின் மொத்த உருவமாகக் காணப்படுகிறது. “மனிதன் எதுவரை அநியாயம் செய்கிறானோ அதுவரை கலி இருக்கும் என்பார்” பாரதி. 

 இக் கலியுக வாழ்க்கை மிகுந்த போராட்டம் நிறைந்ததாகவே அமைந்திருப்பது கண்கூடு. பொய்மை மிகுந்து காணப்படும் இவ்வுலகில் உண்மையை நிலைநாட்ட போராட வேண்டியுள்ளது. உழைப்பவரை விட உழைப்பவர் போல் நடிப்பவர் போற்றப் படுவதையும் காண்கின்றோம். இவ்வாறு இவ்வுலக வாழ்க்கை அறநெறி பிறழ்ந்து, தடுமாறிக் கொண்டிருக்கிறது. 

 இக்காலகட்டத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நாம் நம்மைச் செம்மைப் படுத்திக் கொள்ள வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளோம். கலியுக வாழ்வை நாம் எவ்வாறு வாழ வேண்டும் என்பது குறித்து எம்பெருமான் வைகுண்டர் 

“கலி என்றால் எலி அல்லவே கணையாளி வேண்டாமே 

வலிமாய நினைவு மாய்மாலம் என்மகனே

ஆனதால் ஆயுதங்கள் அம்புதடி வேண்டாமே

மானமாக இருந்தால் மாளும் கலி தன்னாலே”

என்கிறார். எங்கும் ஏகமாய் நிறைந்திருக்கும் எம்பெருமான் அவரவர் நினைப்புக்குத் தக்கபடி இருந்து அருள்புரியும் மகத்துவம் உணர்ந்து, தத்தம் கடமைகளை அறவழியில் செவ்வனே செய்து வந்தால் கலி தானாகவே மாண்டுபோகும் 

 இப்பூலோக பொருட்கள் மீது கொள்ளும் ஆசைகளே துன்பத்திற்குக் காரணமாக அமைகின்றது. இம்மாய உலகில் நாம் நிலையானதாக நினைக்கும் எப்பொருளும் நிலையானதில்லை. எனவே, பற்றற்று வாழ கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்பதனை மக்களுக்கு உணர்த்த, 

 “சொத்தாஸ்தி வஸ்து சுகமென் றெண்ணாதே 

வஸ்தாஸ்தி பெண்ணு வகையென் றெண்ணாதே”என அறிவுறுத்துகிறார். 

 அண்டசராசரமெல்லாம் நிறைந்திருக்கும் இறைவன். அவனால் படைத்துக் காத்து அழிக்கப்படுகின்ற அனைத்தும் அவனிசைவின் படியே நடக்கின்றன. இறைவன் எல்லாவுயிர்கட்கும் பொதுவானவன். அவன் தனது படைப்பில் வேற்றுமை பார்ப்பதில்லை. அவனது படைப்பின் நோக்கமே எல்லா உயிர்களும் தர்மயுக வாழ்வு பெற வேண்டும் என்பதே ஆகும். 

 எனவே, “அவன் இன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது” என்பதனை உணர்ந்து, நம்மை வருத்தும் துன்பங்களைக் கடந்து செல்லும் மனப்பக்குவத்தை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். இந்த அழிந்து போகும் உடலுக்குள் என்றும் அழியாது நிலைத்திருக்கும் ஆன்மா ஒளிந்து கொண்டு இருப்பதை புரிந்து கொள்வோம். அந்த ஆன்மாவை இறைவனோடு ஐக்கியப்படுத்தும் நாளாகக் கருதி கொண்டிருக்கும் தர்மயுகத்தைக் காண, கலியுக ஆசா பாசங்களை அகற்றி, இறை நாமத்தைப் பெருக்கி அறவழியில் வாழ்வோம். ஆன்மாவுக்குச் சக்தி அளிப்போம் 

 அய்யா உண்டு

என்று கூறி பரிபூரண சரணாகதி யடைந்தனர்.  “நாம் வந்தோம் என்று நாமமது கேட்டவுடன் தாம் வந்து வேடமிட்ட சாதியது நன்றாகும்” என்று அகிலத்தில் கலைக்கோட்டு மாமுனியிடம் எம்பெருமான் சொன்னதின் உட்பொருள் இதுவேயாகும். 

 உடைமை அனைத்தையும் தியாகம் செய்து உடல், பொருள், ஆவி அனைத்தையும் தியாகம் செய்து பூரண சரணாகதி நிலையை அடைந்தவர்களே சச்சிதானந்த பரப்பிரமத்தை அடைவார்கள். 

 உடனே எம்பெருமான் அவர்களைப் பார்த்து பதறாதீர் உங்களையும் காத்துக் கொள்வோம். நீங்கள் எனக்குத் தந்ததுவும் நான் உங்களுக்கு ஈந்ததுவும் சரியே, உங்களை ஒன்று போல் காத்து இரட்சித்து எல்லோருமாக இருந்து தர்மபுவி ஆள்வோம் என்று உறுதி கூறி அந்த மக்களைப் பார்த்து மிக்க தெய்வக் கன்னியரை மணங்கள் செய்ய, மெல்லி கையைப் பிடித்தெனக்கு விடுகுவீரோ என்றார். 

அதன்பிறகு என்ன ஆயிற்று என்பதை அடுத்த இதழில் பார்ப்போம். 

சென்ற மாத தொடர்ச்சி….

அய்யா வைகுண்டர் தர்மயுகம் தோன்றுவதற்கு முன் இவ்வுலகில் என்ன? என்ன? அடையாளங்கள் நடக்கும் என்று முன் அறிவிப்பாக அறிவித்து உள்ளார். முக்கியமாக பத்து அடையாளங்கள். ஆறுவிதமான அடையாளங்களை இதற்கு முன்னுள்ள பதிவுகளில் பார்த்துவிட்டோம். ஏழாவது அடையாளமாக 

 நஞ்சி தின்று கொலைப் பட்டழிவு: – இந்த வார்த்தைக்குள் மாபெரும் ரகசியம் அடங்கியிருக்கிறது. அதாவது இந்த இடத்தில் நஞ்சு தின்று என்றால் தினமும் அன்றாட வாழ்க்கையில் விஷ உணவை உண்டு என்று பொருள்படும். கொலைப் பட்டழிவு என்றால் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விஷத்தை அருந்தி நாளடைவில் பெரும் துன்பத்திற்கு ஆளாகி மரணமடைவது. 

 நவீனமயமான இன்றைய காலகட்டத்தில் நம்முடைய எல்லா நோய்களுக்கும் முதல் காரணம், நாம் உண்ணும் உணவே ஆகும். ஆரோக்கியமான உணவுகளை உண்கின்றோமா? என்றால் இல்லை. நாம் சுவாசிக்கும் காற்று சுகாதாரமாக இருக்கிறதா? என்றால் அதுவும் இல்லை. சுகாதாரமான ஆடைகளை அணிகின்றோமா? என்றால் அதுவும் இல்லை. சுகாதாரமான குடிநீரை அருந்துகின்றோம்? என்றால் அதுவும் இல்லை. நாம் அன்றாட வாழ்க்கையில் பயன்படுத்துகின்ற அத்தனை வீட்டு உபயோகப் பொருட்களும் சுகாதாரம் ஆனதா? என்றால் அதுவும் இல்லை. நாம் அனுபவிக்கின்ற எல்லாவற்றிலும் விஷத்தன்மை கலந்துள்ளது. அதைத்தான் அய்யா வைகுண்டர் அருள் நூலில் நஞ்சுத் தின்று கொலைப் பட்டழிவு என்றார். 

 உணவு வகைகள்: – நாம் பயன்படுத்தும் உணவு தானிய வகைகளில் மிக முக்கியமானது அரிசி, கோதுமை, கேழ்வரகு போன்ற நவதானியங்கள். அதற்குப் பிறகு பருப்பு வகைகள். அதன் பிறகு கடலை வகைகள் என்று எடுத்துக் கொண்டால், இவைகள் அனைத்தும் விஷத்தில் தான் விளைகின்றன. அதற்கு கொடுக்கப்படும் உரமே கெமிக்கல் தான். சாணம், இலைதழைகள் போன்ற உரங்கள் கிடையாது. காரணம் ஆடு மாடுகளும் இல்லை, மரம் செடி கொடிகளும் இல்லை. அடுத்ததாக அனைத்தும் பூச்சிக்கொல்லி மருந்து பயன்படுத்தப்பட்டு பயிர் செய்யப்படுகிறது. இது கொடுமையான ஆள்கொல்லி விஷம். 

 காய்கறிகளை எடுத்துக் கொண்டால் அதுவும் அப்படித்தான். விஷத்திலேயே முளைத்து, விஷத்திலேயே வளர்ந்து, விஷத்திலேயே காய்கறிகளை உற்பத்தியாகி விஷத்தையே தருகிறது. அது கீரையாக இருந்தாலும் சரி, நாம் அன்றாடம் உபயோகிக்கும் காய்கறிகளாக இருந்தாலும் சரி, பழவகைகள் அதுவும் அப்படித்தான். பால் பாக்கெட், தண்ணீர் பாக்கெட் எல்லாமே கெமிக்கல் சேர்ந்தவை ஆகும். 

 காற்று: – நாம் உயிர்வாழ ஆதி மூலமாக இருப்பதே காற்று. நல்ல காற்று நமக்கு கிடைக்கிறதா என்றால் இல்லை. மாசுபடிந்த அசுத்தக் காற்றையே சுவாசிக்கிறோம். காரணம் காற்று புகை மண்டலமாக மாறி விட்டது. வாகனங்களிலிருந்து வெளிப்படும் புகை, தொழிற்சாலைகளிலிருந்து வெளிப்படும் புகை, கழிவு பொருட்கள், பிளாஸ்டிக் பொருட்களை எரிப்பதால் உண்டாகும் விஷப்புகை, நம்மால் அசுத்தமாக்கப்பட்ட மண்புழுதிகள் காற்றோடு காற்றாக கலந்து விடுகிறது. அதனால் நோய்க்கிருமிகள் நம் உடலுக்குள் சென்று பலவிதமான நோய்களுக்கு ஆளாகிறோம். அனைத்து நோய்களுக்கும் காரணம் நாம் சுவாசிக்கும் மாசு படிந்த காற்று. மாசற்ற காற்று கிடைப்பதே கடினமாகிவிட்டது. காட்டை அழித்தோம் கண்ணீர் விடுகிறோம். 

 ஆடை மற்றும் ஆடம்பரப் பொருட்கள்: – பருத்தி ஆடைகளை மறந்தோம். பாலிஸ்டர் ஆடைகளால் உடலை வெப்பம் தாக்குகிறது. மண் பாத்திரங்களை மறந்தோம். அலுமினியம், நான்ஸ்டிக், பிளாஸ்டிக் பாத்திரங்களால் கேன்சர் போன்ற நோய்களின் அபாயங்கள். இப்படி எல்லாமே நாகரீகம் என்கிற பெயரில் நம்மை நாமே அழித்துக் கொண்டிருக்கிறோம். 

 குறிப்பு: – நம்முடைய அன்றாட வாழ்க்கையில் பழக்க வழக்கங்கள் அனைத்தும் ஆரோக்கியமற்றதாக ஆகிவிட்டது. இதுபோன்ற விஷயங்கள் எப்போது நடைபெறுமோ? அதுவும் தர்மயுகம் தோன்றுவதற்கு முன் அடையாளம் என்று நமது அய்யா கூறுகின்றார். எனவே தர்மயுகம் வெகு விரைவில் தோன்றப் போகிறது என்பதை உள்ளத்தில் உணர்ந்து அய்யா கூறிய நல் வழியில் நடப்போம் 

                                                 …… மீண்டும் தொடரும்

அய்யா உண்டு

அகில விடை

1. ஆறில் ஒரு பங்கை வரியாக வாங்கினான்
2. பூவண்டன் தோப்பு
3.  தென் தாமரைக்குளம்
4. கொல்லம் 1008, மாசி 20
5.  சான்றோர்கள்

அய்யா உண்டு

நாம் செய்கின்ற ஒவ்வொரு செயல்களும் நம்மில் இரண்டு இடங்களில் மாற்றத்தை உருவாக்குகின்றன. அவை அகம் புறம் அகத்தில் மாற்றம் என்றால் நம் மனதை மாற்றி அமைப்பது என்பது பொருள். புறமாற்றம் என்றால் வெளி சூழ்நிலைகளையும் வெளியிலுள்ள பொருள்களையும் மாற்றி அமைப்பது என்பது பொருள். 

பொதுவாக இறைவனை ஏற்றுக்கொண்டு அவரை வழிபடுபவர்கள் ஆத்திகர்கள் என்று அழைக்கப் படுகிறார்கள். இறைவனை வழிபடுவதால் மட்டுமே இவர்கள் ஆன்மீகத்தில் நுழைந்தவர்கள் என்று கூறி விட முடியாது. பெரும்பாலான ஆத்திகர்கள் இறைவனை, தான் விரும்பும் பொருள்களையோ அல்லது சூழ்நிலைகளையோ அடைய செய்ய வைக்கும் ஒரு கருவியாக மட்டுமே பயன்படுத்துகிறார்கள். இவர்களுக்கு இறைநம்பிக்கை இருக்குமே தவிர இறைவனைப் பற்றிய ஞானம் இருப்பதில்லை. அவர்கள் அதனை விரும்பி தேடுபவர்களாகவும் இருப்பதில்லை. இந்நிலையில் இருப்பவர்கள் உலகப் பொருள்களை மட்டுமே இலக்காகக் கொண்டு அதை அடைய செய்ய வைக்கும் ஒரு கருவியாக நினைத்து மட்டுமே இறைவனை வழிபாடு செய்கிறார்கள். ஆகவே இவர்களை ஆன்மீகத்தில் அடி எடுத்து வைத்தவர்கள் என்று கூற முடியாது. இவர்கள் செய்கின்ற எல்லாச் செயல்களும் புறச்சூழலை மாற்றுவதற்காக மட்டுமே அமையுமே அன்றி அகச்சூழலை மாற்றுவதற்காக அமையாது. 

 அகத்தில் மாற்றம் என்பது நம் மனதில் நாம் உருவாக்கும் மாற்றம். நம் மனதில் உள்ள தீய குணங்களையும் எண்ணங்களையும் நீக்கி நல்ல குணங்களையும் எண்ணங்களையும் அடைதலே அகமாற்றம் என்று அழைக்கப் படுகிறது. இம்மாற்றம் நிகழ யார் முயற்சிகளை மேற்கொள்கிறார்களோ அவர்களே ஆன்மீகத்தில் நுழைந்தவர்கள்

 அகமாற்றம் ஏன் தேவை என்று பார்ப்போம். 

 ஒருவர் ஒரு மருத்துவரிடம் சென்று என் உடலில் எங்கு தொட்டாலும் வலி ஏற்படுகிறது. ஆகவே என் முழு உடலையும் சோதிக்க வேண்டும் என்று கூறினார். மருத்துவர் பரிசோதித்து விட்டு உங்கள் உடல் முழுவதும் நல்ல நிலையில்தான் உள்ளது. உங்கள் விரலில்தான் உள்காயம் உள்ளது. காயப்பட்ட விரலால் உடலின் எந்தப் பகுதியில் தொட்டாலும் உங்களுக்கு வலிதான் ஏற்படும். ஆகவே காயப்பட்ட விரலைசரி செய்தால் வலி தீர்ந்து விடும் என்று உண்மையை எடுத்துரைத்தார். 

 பக்குவப்படாத பலஹீனமான மனதானது காயப்பட்ட விரலைப் போன்றது. இப்படிபட்ட மனதுடன் இவ்வுலகை நாம் தொடர்பு கொள்ளும் போது அது கோபம், ஆசை, பயம், துயரம், விருப்பு, வெறுப்பு, பொறாமை போன்ற உணர்வுகளை அடைந்து மனதில் துயரத்தை உருவாக்குகிறது.  மனதின் மூலமாகத்தான் நாம் இந்த உலகை தொடர்பு கொள்கிறோம். நம்முடைய மனதின் தன்மைக்கேற்பதான் நமக்கு இன்பமும் துன்பமும் அமைகிறது. மனதின் தன்மையை மாற்றாமல் உலகியல் சூழ்நிலைகளை மாற்ற முயற்சிப்பது பயனற்ற முயற்சி ஆகிறது.  உதாரணத்தில் கூறப்பட்டுள்ள விரலுக்குச் சிகிச்சை போல மனதின் தன்மையை மாற்றுவதுதான் நிரந்தர பலனை அழிக்கும். அதாவது தூய்மையையும் உறுதியையும் உடைய மனதுடன் இவ்வுலகை நாம் சந்திக்கும் போது இந்த உலகத்தால் நாம் எந்த விதத்திலும் பாதிக்கப் பட மாட்டோம். ஆகவே மனதை மாற்றுவோம் மாயோனைப் போற்றுவோம்.

அய்யா உண்டு

கலி என்றால் மாயை என்று பொருள். அதாவது, நிலையில்லாத பொருளை நிலையானதாகக் கருதுவது மாயை ஆகும். கலி என்பது அநியாயத்தின் மொத்த உருவமாகக் காணப்படுகிறது. “மனிதன் எதுவரை அநியாயம் செய்கிறானோ அதுவரை கலி இருக்கும் என்பார்” பாரதி. 

 இக் கலியுக வாழ்க்கை மிகுந்த போராட்டம் நிறைந்ததாகவே அமைந்திருப்பது கண்கூடு. பொய்மை மிகுந்து காணப்படும் இவ்வுலகில் உண்மையை நிலைநாட்ட போராட வேண்டியுள்ளது. உழைப்பவரை விட உழைப்பவர் போல் நடிப்பவர் போற்றப் படுவதையும் காண்கின்றோம். இவ்வாறு இவ்வுலக வாழ்க்கை அறநெறி பிறழ்ந்து, தடுமாறிக் கொண்டிருக்கிறது. 

 இக்காலகட்டத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நாம் நம்மைச் செம்மைப் படுத்திக் கொள்ள வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளோம். கலியுக வாழ்வை நாம் எவ்வாறு வாழ வேண்டும் என்பது குறித்து எம்பெருமான் வைகுண்டர் 

 “கலி என்றால் எலி அல்லவே கணையாளி வேண்டாமே 

வலிமாய நினைவு மாய்மாலம் என்மகனே

ஆனதால் ஆயுதங்கள் அம்புதடி வேண்டாமே

மானமாக இருந்தால் மாளும் கலி தன்னாலே”

என்கிறார். எங்கும் ஏகமாய் நிறைந்திருக்கும் எம்பெருமான் அவரவர் நினைப்புக்குத் தக்கபடி இருந்து அருள்புரியும் மகத்துவம் உணர்ந்து, தத்தம் கடமைகளை அறவழியில் செவ்வனே செய்து வந்தால் கலி தானாகவே மாண்டுபோகும் 

 இப்பூலோக பொருட்கள் மீது கொள்ளும் ஆசைகளே

துன்பத்திற்குக் காரணமாக அமைகின்றது. இம்மாய உலகில் நாம் நிலையானதாக நினைக்கும் எப்பொருளும் நிலையானதில்லை. எனவே, பற்றற்று வாழ கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்பதனை மக்களுக்கு உணர்த்த, 

 “சொத்தாஸ்தி வஸ்து சுகமென் றெண்ணாதே 

வஸ்தாஸ்தி பெண்ணு வகையென் றெண்ணாதே”

என அறிவுறுத்துகிறார். 

 அண்டசராசரமெல்லாம் நிறைந்திருக்கும் இறைவன். அவனால் படைத்துக் காத்து அழிக்கப்படுகின்ற அனைத்தும் அவனிசைவின் படியே நடக்கின்றன. இறைவன் எல்லாவுயிர்கட்கும் பொதுவானவன். அவன் தனது படைப்பில் வேற்றுமை பார்ப்பதில்லை. அவனது படைப்பின் நோக்கமே எல்லா உயிர்களும் தர்மயுக வாழ்வு பெற வேண்டும் என்பதே ஆகும். 

 எனவே, “அவன் இன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது” என்பதனை உணர்ந்து, நம்மை வருத்தும் துன்பங்களைக் கடந்து செல்லும் மனப்பக்குவத்தை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். இந்த அழிந்து போகும் உடலுக்குள் என்றும் அழியாது நிலைத்திருக்கும் ஆன்மா ஒளிந்து கொண்டு இருப்பதை புரிந்து கொள்வோம். அந்த ஆன்மாவை இறைவனோடு ஐக்கியப்படுத்தும் நாளாகக் கருதி கொண்டிருக்கும் தர்மயுகத்தைக் காண, கலியுக ஆசா பாசங்களை அகற்றி, இறை நாமத்தைப் பெருக்கி அறவழியில் வாழ்வோம். ஆன்மாவுக்குச் சக்தி அளிப்போம் 

 அய்யா உண்டு

ஆய்ந்து பேணி அமுதளித்து உயிரனைத்தும் காக்கும் திருமாலின் அவதார இகனைகளை யுகவரலாறாக கூறும் கலியுகத்தின் ஒரே வேதாகமம் அகிலத்திரட்டு அம்மானை யாகும். 

 மூவராலும் முன்னின்று அழிக்க இயலாத மாயக்கலியழிக்க நாராயணர் முப்பொருளும் ஒன்றாகி அய்யா வைகுண்டராக அவதரித்தார். 

 திருச்செந்தூர்கடலில் கொல்லம் ஆண்டு 1008 மாசி 20ல் பொன்மகர வயிற்றினுள் அவதரித்து, மகரப்பாலை உமிழ்ந்து, விஞ்சை பெற்று தாமரைக்குளத்தூரில் தெச்சணமீதில் ஆறு ஆண்டுகள் தவமிருந்து இகனைகள் புரிந்து இக பர சோதனைகள் பார்த்த நாராயண வைந்தரின் உவமை சொல்வது கலியுகத்தர்மமாகும். 

நாராயணர் உரைத்த அகிலத்திரட்டு அம்மானையை வாசிக்கக் கேட்டு மகிழ்ந்திருந்த அன்போர்க்கு பூசித்து நின்ற பூரணங்கள் கிட்டும். 

 இயல்பாகக் கருவுற்று குழந்தைபெற இயலாத மலடியும் மகாவிருப்பத் தோடிளகி தலமளந்த மாயவனை நாடி கேட்டால் மதலை ஈன்றெடுக்கும் பாக்கியம் கிடைக்கும். 

 குட்டமென்று சொல்லப்படும் கொடிய தொழுநோயால் பாதிக்கப்பட்டோர்களும் கூட குணம் வைத்து அகிலத்திரட்டு அம்மானையைக் கேட்டால் நோய் தீருவது உறுதியென நாராயணர் கூறுகிறார்.

 தர்மயுகமாக்கி தாரணியையாளுதற்கு கர்மக் கலியில் கடவுளார் வந்த வரலாறான அகிலத்திரட்டு ஆகமம், அதனைப் படிக்கும் அன்புள்ளோர் சாகாதிருக்கும் நிலையை அடைவதற்காக அய்யா நாராயணரால் வகுக்கப் பட்டுள்ளது.  

 கலியுகத்தில் சான்றோர் பிறந்ததுவும், தரணி யரசாண்டதுவும், பல பெரிய விருதுவகை பெற்றதுவும் அய்யா நாராயணர் உண்மையுள்ள லக்ஷ்மிக்கு உபதேசமாயுரைத்த அகிலத்திரட்டு அம்மானையை தன்போதமாயிருந்து தாழ்மையுடன் கேட்டோர்க்குக் கர்மம் முதல் சஞ்சலங்கள் கழியும். 

 அகிலத்திரட்டில் சொல்லப்பட்டுள்ள வாசகங்களின் தன்மையை நம்புவோர்க்கு இறைவன் எல்லா பாக்கியங்களை கொடுத்து இறப்பு பிறப்பு இல்லாத வைகுண்ட வீட்டையும் கொடுத்து அருளுவார். 

 தினமொரு நேரம் நாரணரருளிய அகிலத்திரட்டு திருமொழிதனைக் கேட்டால் பனிவெள்ளம் போலே பாவம் பறந்திடும். கனிமொழி சோதிவாக்கும் கையெழுத்தாதி நோக்கும். துணிவுடன் கேட்டோர் உற்றோர் பிறவியைத் தொலைத்திடுவர். மறுபிறவி என்பது இவர்களுக்குக் கிடையாது.

 அகிலத்திரட்டு அம்மானையை வாசித்தோர் கேட்டோருற்றோர் மனதினில் உணர்ந்து கற்றோர் ஆசித்தன் பதமே காண்பர். அவ்வழி முறையே நின்றோர் கோசித்தன் பதமே கண்டு கோமலை புவியின் வாழ்வும் தேசத்தின் செல்வத்தோடும் சிறப்புடனிருந்து வாழ்வார். 

 மானமாய் புதியதாக்கி நாராயணர் வருத்திய அகிலத்திரட்டு அம்மானை கருத்தினுள் அகமே கொண்டு கவனித்தோர்க்கே தக்கும். உருத்தில்லா கேட்போர் ஓருரை வெளியே காணார். சிரித்துரைக் கேட்டோரெல்லாம் சிவபொருள் வெளியே காண்பார். 

 இறைவனது மொழியும் எழுத்தும் ஏடாய் சேர்த்து இவ்வுலகில் சிந்தை மகிழ்ந்த அன்போருக்கு தெரிய திறமாய் அகிலத்திரட்டு அம்மானை எழுதப்பட்டுள்ளது. இந்தத் திருமொழியை வாசித்துரைத்தோர் சந்தமுடனே வாழ்ந்து தர்ம பதியும் காண்பார்கள். தர்மக்கண்காட்சை கண்டே மரணமில்லாமல் என்றும் களிகூர்ந்து கண்ணோன் பதத்தைக் காண்பார். கருணாகரராய் கவ்வையற்று கயிலாசம் கண்டே நன்றாய் வாழ்வார். 

 நாராயணரின் அவதார இகனைகளை நூலாக வகுத்த நாதன், எழுதிய சீடன், வகுத்தெழுதி படித்த சான்றோர் குலமனுவோர், வீறான தெய்வ சக்திமடவார், வீரமுக லட்சுமி, நாராயணர் அருளால் படித்தோர் கேட்டோர், நல்லவுரை மிகத்தெளிந்து நவின்றோர், கற்றோர், அனைவரும் அன்றூழி காலமிருந்தாள்வது திண்ணம்.

 அகிலத்திரட்டு அம்மானையை திடமுடனே மனவிருப்பமாகக் கேட்டோர் எண்ணம் முந்தவினை தீர்ந்து ஞானமான இறைவரின் பாதாரத்தியல்பும் தர்மபதி வாழ்வும் பெற்று மக்களுடன் கிளை பெருகி மகிழ்ச்சியாக நித்தமிந்த பார்மீதில் சாகா வண்ணம் நீடூழி காலமிருந்தாள்வார். 

மாயனுரைக்க அகிலத்திரட்டு அம்மானையை மாது திரு லட்சுமியாள் கேட்டு மகிழ்ந்து முகம் மலர்ந்து வாய் புதைத்து “தீயனெனும் மாகொடிய அரக்கர் சேர்க்கை திரை அறுக்க நீர் துணிந்து சென்ற நாள் முதலாய் ஞாயநெறி காணாத அடிமை போலே நடுங்கி மனதுடைந்து வெகு நாளாய்த்தேடி ஆயருமை நாயடியாளின்று கண்டு அகமகிழ்ந்தேன் எனது துயர் இழந்திட்டேன்” என்றுரைத்தாள்.

 நாமும் நாள்தோறும் மனமகிழ்ச்சியோடு அகிலத்திரட்டைப் படித்தால், அன்னை மகாலட்சுமி தன் ஐயங்கள், அச்சங்கள், கவலைகள், துயரங்கள் நீங்கி அகமகிழ்ந்தது போல மாயன் அருளால் கவலைகள், அச்சங்கள், ஏக்கங்கள், துக்கங்கள், துயரங்கள் நீங்கி எல்லா நலமும், வளமும், சீரும் சிறப்பும், தெளிவும், மகிழ்வும் பெற்று வையகத்தில் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து மாய்கையான கலியை வென்று தர்ம யுகம் காண்போம். இறப்பிறப்பில்லாத பேரானந்த நிலையினை பெறுவோம். 

 கலியழியட்டும்……

தர்மம் தழைக்கட்டும்….